Vrouw en zonen moeten veel te vlug afscheid nemen van Jos Van Looveren ...

5 februari 2017, 09:54 Nieuws

RUMST – WAARLOOS - Op woensdagavond omstreeks 21u sloeg op de Antwerpsesteenweg ter hoogte van Atlas Copco Rental en transportbedrijf L&S het noodlot toe voor Jos Van Looveren. De alom gekende 58-jarige, succesvolle autohandelaar kocht onlangs een vervallen vierkantshoeve te Waarloos, die hij op een schitterende manier aan het renoveren was. Dat zou voor hem en zijn echtgenote de hemel op aarde worden …, maar de hemel kon niet wachten. Jos vertrok er die avond kort voor 21 uur en zijn echtgenote, Maria, sloot de hoeve nog even af om enkele minuten na haar echtgenoot eveneens naar huis te rijden. Op de Antwerpsesteenweg zag ze dat er iets ernstig aan de hand was, waardoor ze zelfs genoodzaakt was om een omleiding te volgen.

Eenmaal thuisgekomen merkte ze dat Jos er niet was. De angst sloeg haar om het hart en ze alarmeerde zo snel mogelijk haar oudste zoon, Kris. Hij is onmiddellijk bij haar in de wagen gesprongen en moest amper 5 minuten later vaststellen dat het om zijn bloedeigen vader ging. “Uit de reactie van de hulpdiensten kon ik onmiddellijk afleiden dat het ernstig was. Over de 3 rijstroken lag een ravage van brokstukken.” Hoe en waarom het ongeval is gebeurd, is voorlopig onverklaarbaar, maar de impact moet enorm geweest zijn. Jos Van Looveren bestuurde een witte Citroën Berlingo en is blijkbaar achteraan op een vrachtwagen (trekker) gebotst. Hij kon de klap niet overleven en is ter plaatse overleden. “Het is heel raar, maar het geeft me wat gemoedsrust dat ik mijn Jos nog even heb kunnen zien,” vertelt zijn echtgenote Maria door haar tranen heen.

Een week na de feiten is het lichaam van Jos Van Looveren nog steeds niet vrijgegeven. Het onderzoek naar de exacte omstandigheden en de ware toedracht van het ongeval is tot op heden (3-2-2017) nog niet voltooid. Zolang dit duurt, kan de familie geen afspraken maken omtrent het afscheid van hun geliefde vader en echtgenoot. “We kunnen mijn man nooit het afscheid geven dat hij verdient, maar we zullen hem zeker en vast een afscheid geven dat niet snel zal worden vergeten,” aldus Maria, zijn echtgenote. Haar zonen, Kris en Koen, treden haar bij: “Onze vader was al een monument toen hij nog leefde en hij zal dat voor heel veel mensen altijd blijven! We zijn fier dat we zo’n vader hebben gehad en zullen hem nooit of nooit vergeten …” Het netwerk vrienden en kennissen van Jos en zijn familie is zodanig uitgebreid dat men via zoveel mogelijk kanalen probeert om mensen dit droevige nieuws te melden.

Hoe moet het nu verder?

Niettegenstaande Maria en Jos zijn twee zonen reeds heel wat jaren mee in de zaak werken, staat nagenoeg het volledige familiepatrimonium op naam van Jos. Zijn zakelijke talent en zijn joviale omgang met mensen hebben de zaak altijd enorm doen groeien en Jos en Maria droomden ervan om binnen afzienbare tijd een stapje terug te zetten. Maria heeft ondertussen letterlijk de touwtjes in handen en wil de zaak zo vlug mogelijk wat afbouwen en overdragen aan haar twee zonen. Momenteel moeten, wat de autohandel en garage betreft, de lopende zaken dagelijks worden geregeld. Bovendien vragen ook de vele dieren van Jos hun dagelijkse verzorging. De renovatie van de boerderij verdwijnt even naar het achterplan, maar ook dat zal opnieuw moeten worden verdergezet, te meer omdat het Jos zijn droom was …

De papierwinkel die momenteel op moeder Van Looveren en haar twee zonen afkomt, is niet te overzien. Als een sterk en hecht blok doet ieder wat hij of zij kan om alles in goede banen te leiden. Bovendien kan de familie dankbaar rekenen op bekwame mensen die hen met raad en daad willen bijstaan. “We moeten vooruit, maar het is enorm zwaar … Op sommige momenten lijkt het wel alsof niets nog zin heeft,” zegt de anders altijd zo gedreven oudste zoon, Kris.

De hemel op aarde

Jos was van vele markten thuis en had een neus voor zakelijk interessante projecten. Zijn oude dag wilde hij met Maria graag slijten op Hoeve Delafaille, beter gekend als Hoeve Wachters, die hij einde 2013 aankocht tijdens een openbare verkoop in Café Fortuin te Kontich. Uren heeft Jos zijn hart en ziel gestoken in het renoveren van zijn boerderij. Zonder te weten wat hij juist met de immense ruimte zou doen eens die boerderij ‘af’ zou zijn. Het was zijn project en het vouwde zich uit, volledige volgens zijn intuïtie en met 100% respect voor de authenticiteit van het domein. Jos had naast een bovenmatige portie gezond boerenverstand ook een enorm ontwikkeld buikgevoel dat hem zelden bedroog. Hij kon zowel mensen als situaties inschatten als geen ander en bleef in alle omstandigheden met een positieve blik op de toekomst gericht. Verder had de zakelijke autohandelaar ook een soort spirituele en filosofische kant, die je hem niet direct zou aangeven. Zo hield Jos van horoscopen en informeerde hij zich over het gevelmotief op de zijkant van zijn boerderij. Hij interesseerde zich voor alles wat oud en origineel was. Een verzameling oude motorfietsen van hem en zijn zoon groeide alsmaar uit en daar bleef het niet bij. Zo geeft de boerderij ondertussen ook onderdak aan heel wat oude landbouwwerktuigen, koffiemolens, koetsen, … en was Jos onlangs nog bereid om een unieke verzameling kinderwagens tentoon te stellen. Hij deed dat niet om er wat aan te verdienen, want dat deed hij met zijn succesvolle autohandel. Jos runde zijn autohandel zeker niet met tegenzin, maar zijn ware passie verschoof duidelijk naar de boerderij en naar de ziel die schuilde in de materie. Hij herstelde de dingen die hij verzamelde en genoot er enorm van om verwaarloosde zaken terug een nieuw leven te geven. Het leek wel alsof Jos alles wat ziel had wilde onderbrengen in zijn prachtige boerderij. Dat zou ze althans worden … een prachtige boerderij en een warm nest voor hem en voor Maria.

Portret van een buitengewoon man

Jos Van Looveren werd geboren op 2 december 1958 in Waarloos, op een boogscheut van zijn droomhoeve. Hij was de oudste van 3 kinderen uit een boerenfamilie. Zijn ouders hadden heel wat melkkoeien en hij leerde van jongs af om de handen uit de mouwen te steken. De passie voor de boerenstiel laaide echter niet hoog op. Elke minuut van zijn vrije tijd spendeerde Jos aan het oplappen van 50cc motoren, zoals Suzuki, Kreidler, Zundapp, … Op de schoolbanken raadpleegde hij stiekem ’t Gazetje van Duffel, voortdurend op zoek naar te koop aangeboden brommertjes. Op de middelbare school hadden zowat 95% van de studenten een brommer aangekocht via hun schoolkameraad, Joske. Hij ging ooit s’ avonds op stap met een brommer en keerde met de achtste huiswaarts. Op één avond gingen er 7 in en uit Jos zijn broekzak …

Einde jaren 70 werd Maria te vroeg zwanger. Jos nam de verantwoordelijkheid waar zijn ouders hem op wezen en verliet de boerderij van zijn thuis. Hij huwde zijn Maria op 2 mei 1980. Via de broer van Maria kon hij vrachtwagens gaan lossen bij Carrefour Kontich, destijds GB en nog gevestigd op industriepark de Blauwe Steen. Van graaf Legrelle kon Jos in Rumst een oud en vervallen boerderijtje huren voor een appel en een ei. Gelukkig maar, want veel meer hadden hij en Maria toen niet. In 1980 werd eerste zoon Kris geboren, die zich nog steeds goed herinnert dat hij op school werd uitgelachen omwille van de armtierige levensomstandigheden waarin hij, zijn broer Koen en zijn ouders moesten leven. Jos en Maria moesten iedere morgen vroeg uit de veren en de kinderen werden om 06.00u nog even vlug naar tante Rita gebracht om daar nog een uurtje bij te slapen, voor ze naar school gingen.

Voor en na het werk bleef Jos altijd geïnteresseerd in auto’s. Toen zijn vriend, Marcel Huysmans na 3 maanden zijn occasie bestelwagens aan de straatstenen niet kwijtgeraakte, vroeg hij aan Jos of hij ze niet aan zijn boerderijtje wilde zetten. Ze waren als bij toverslag binnen de twee dagen verkocht! Marcel en Jos besloten om samen te werken en Jos kreeg een kleine commissie op iedere verkoop. De auto’s vlogen letterlijk de deur uit en er was al vlug een tekort aan wagens. Jos en Maria klopten immens veel uren ...

In 1986 had Jos een ernstig werkongeval waardoor hij 3 maanden arbeidsongeschikt was. Met de telefoon naast het bed regelde hij de aanvoer van occasiewagens en al snel bleek dat hij op 3 maanden tijd meer geld verdiende dan met een heel jaar te gaan werken. Hij besloot een cursus bedrijfsbeheer en automechanica te volgen in avondschool en kon zo een eigen zaak opstarten aan zijn boerderijtje in Rumst. Amper een jaar later kon hij de boerderij aankopen en kort daarna een bouwvergunning bekomen voor de bouw van zijn eerste toonzaal van 400 m².

Toen in november 1989 de muur van Berlijn viel, kwam al vlug het kooptoerisme op gang vanuit de Oostbloklanden.  Door de perfecte ligging naast de E19 streken er massaal veel autobussen neer met mensen die huiswaarts keerden met een occasiewagen van Jos Van Looveren. Ze stonden letterlijk - en zelfs met cadeautjes voor Jos - aan te schuiven en omdat de vraag veel groter was dan het aanbod, bepaalden de geïnteresseerden onderling de prijs, die dus altijd interessant was …

Vader Jos klopte lange dagen en moeder Maria sprong hem na haar werk op de fabriek bij om alles gedaan te krijgen. Ook zonen Kris en Koen groeiden geleidelijk aan mee in de succesvolle autohandel van hun ouders. Tijd voor vakantie of uitstapjes was er gewoonweg niet en elke frank die werd verdiend werd gekoesterd en ging terug in de zaak. Gedurende de jaren ’90 liepen de zaken gesmeerd en kon Jos hier en daar eigendommen opkopen rond zijn boerderijtje en zijn autohandel. Het was keihard werken, maar Jos kon zijn patrimonium op relatief korte tijd uitbouwen op een manier die weinigen hem nadoen. Hij bleef correct, lette vooral op de opportuniteiten die zich aanboden en was niet te bang om hierop in te spelen. Jos Van Looveren werd rijk, maar liet het zelden of nooit breed hangen. Hij verloochende nooit zijn afkomst en vergat nooit hoe slim en hard hij had gewerkt voor wat was vergaard.

Toen Jos in 2003 op een week tijd zowel zijn vader als zijn moeder diende af te geven, veranderde er iets. Hij en Maria namen wat gas terug en namen al eens de tijd om te genieten, zij het nog steeds in beperkte mate. Enerzijds omdat hard werken ondertussen de gewoonte was geworden en anderzijds omdat ze allebei de waarde van het geld hadden leren kennen. De zaak bleef dan ook succesvol en zowel de autohandel als het familiepatrimonium breidden uit.

In 2013 investeerde Jos Van Looveren niet alleen veel geld, maar ook zijn hart en ziel in de Hoeve Delafaille (Wachters) te Waarloos. Het warme nest dat Jos daar wilde bouwen en de plannen die hij met deze unieke locatie aan het smeden was, zullen met veel zorg en toewijding worden verdergezet door Maria en haar twee zonen, Koen en Kris. Het levenswerk van mensen als Jos Van Looveren geraakt nu eenmaal nooit helemaal af binnen de tijdspanne van een generatie … Wordt vervolgd.

Uitnodiging tot afscheid

Jos Van Looveren laat een vrouw na, twee zonen, een schoondochter en twee kleindochters. Jos was een man die graag tussen de mensen was. De familie nodigt u dan ook hartelijk uit op de afscheidsviering in de Sint-Michielskerk van Waarloos op zaterdag 11 februari om 11.00 uur.

Nadien kan u het glas heffen op het rijk gevulde leven van Jos Van Looveren in café ’t Brouwershuis, beter gekend als “Trapken op”, recht over de kerk in Waarloos.

Fik Verbiest - Mensen zijn Media