Versoberen
Fik blogt Uit een recent Deens onderzoek blijkt dat kinderen die opgroeien in een groene omgeving later aanzienlijk minder kans hebben op het ontwikkelen van een psychische stoornis. De natuur heeft duidelijk een helende werking op zowel ons lichamelijke als ons geestelijke welbevinden. Moeder Natuur is dan ook de oermoeder van al wat leeft. Moeder Aarde is als het ware de eicel van Moeder Natuur, die wordt bevrucht door het samenspel van zon en regen. Wat leeft, dankt zijn bestaan aan zonlicht dat stolt door fotosynthese.Bomen en planten nemen met hun wortels water op, dat via hun stengels en takken opklimt naar de bladeren. Die bladeren hebben op hun beurt enerzijds huidmondjes, waarmee ze CO² of koolstofdioxide uit de lucht halen en anderzijds bladgroenkorrels, waarmee ze zonlicht opvangen. Het zonlicht levert de nodige energie opdat de plant het water en de CO² kan omzetten in suikers, die hij nodig heeft om te groeien. Planten en bomen nemen bovendien CO² op en geven zuurstof (O²) af. Mensen nemen zuurstof op en geven CO² af. Het is belangrijk dat we ervoor zorgen dat dit een evenwichtige wisselwerking blijft. Anders gaat Moeder Natuur hyperventileren en dat is momenteel volop aan het gebeuren.
In fotosynthese zit eigenlijk heel de essentie van het leven vervat. Om te leven heeft men stevige en goed functionerende wortels nodig, waarmee men zich verankert in Moeder Aarde. Tevens moet men ontvankelijk blijven voor licht en lucht om te kunnen blijven groeien. De zorg voor de natuur (onze omgeving) en de oriëntatie op licht en ruimte (liefde en ademruimte voor wat leeft) zijn twee kwaliteiten die de mens zich dringend eigen dient te maken om van onze aarde een plaats te maken waar het goed is om te leven. Wanneer we hierin niet tijdig slagen dan vernietigt de mens zichzelf. Er is geen plan b en ook geen planeet b.
De recepten uit het verleden hebben onze keuken in brand gezet. De klimaatopwarming is slechts het topje van de ijsberg. Moeder Natuur geeft aan dat er dringend nood is aan een andere manier van leven. Niet alleen politiek en bedrijfsleven, maar ieder van ons moet zich hierover bezinnen en moet bereid zijn hiervoor een prijs te betalen.
We dienen dringend te vertragen en te versoberen. Pas dan leren we te genieten van de rijkdom die het leven ons biedt.