Afbeelding

Stil

Fik blogt
De wereld stond weer even stil. Een jong leven werd op een weerzinwekkende manier beëindigd. Terwijl de meesten bezig zijn met oordelen en met het bepalen van een aangepaste strafmaat voor de gruweldaad die zich heeft voltrokken, worstel ik voortdurend met de vraag ‘Wie zijn de mensen die zoiets doen en hoe zijn ze in godsnaam zo geworden.’ Onderzoek toont trouwens aan dat daders meestal ontspoorde slachtoffers zijn.
Hoewel misdaad van alle tijden is, hoeven we ons er absoluut niet bij neer te leggen. Witte marsen, de aanpassing van wetgeving, verbeterde onderzoekstechnieken, … zijn zeer nuttige instrumenten die absoluut moeten worden gehanteerd. Nog meer aandacht moet men richten op preventie. En dat moet heel ver gaan …
We leven in een wereld vol mogelijkheden en kansen, die we maar niet op een eerlijke manier verdeeld krijgen. ‘Time is money’ en ‘The winner takes it all’ zijn twee huizenhoge clichés die de vinger op de wonde leggen. De ratrace waarin werkende ouders en studerende kinderen hun leven organiseren, maakt dat we nauwelijks nog tijd nemen om echt met elkaar in verbinding te gaan. Facebook‘vrienden’ etaleren de ‘gelukkige momenten’ uit hun leven en de moderne manieren van communiceren geven aan menselijk contact een totaal andere vorm dan wat het ooit is geweest.
Doordat de kloof tussen arm en rijk groter wordt, belanden steeds meer mensen in de marginaliteit. In een samenleving die volledig gebaseerd is op economie is de klant de belangrijkste persoon geworden in ons leven en het bedrijf de belangrijkste instelling. Zij zorgen er namelijk voor dat we aan de beste kant van de kloof kunnen blijven … Een kloof, die steeds groter wordt en die mensen die aan de verkeerde kant belanden vaak misvormt tot wandelende tijdbommen. Bij sommigen slaat de agressie naar binnen en manifesteert zich een burn-out of depressie. Anderen reageren zich af op de buitenwereld …
De manier waarop we ons samenleven organiseren, vergt steeds meer van mensen en hierin moet verandering komen. Een samenleving met meer oog voor de draagkracht en de kwetsbaarheid van mensen is de enige oplossing. Maak tijd voor jezelf en voor de mensen die je liefhebt en laten we hopen dat alle weloverwogen kiesstemmen in die richting ook geen druppel op een hete plaat zijn.