Solo op stap voor het goede doel

8 oktober 2021, 13:01 Nieuws

Ze haalde al het nieuws van ATV. Zij is de 38-jarige Veerle Bergmans, lerares praktijk aan het Christus Koning Instituut voor buitengewoon onderwijs in St.-Job. Al jaren is Veerle vrijwilliger bij Tumbador. Die vzw werkt in Peru en Guatemala samen met plaatselijke organisaties. Hun doel is revalidatiecentra op lokale krachten te laten draaien - met eigen bestuur en financiële bronnen. Ontwikkelingssamenwerking op kleine schaal. Integrale revalidatie om de kwaliteit van de patiënt te verbeteren door een multidisciplinaire aanpak (kine, ergo, verpleging, logopedie ...). Tumbador haalt veel van haar inkomsten door als vrijwilliger te helpen op festivals en evenementen. Het Sportpaleis en de Lotto Arena zijn voor hen bekende plaatsen om te tappen. Corona hakte daar, zoals we bijna allemaal weten, bijzonder zwaar op in. Tappen stond zo goed als stil. Daarom begon Veerle te zoeken naar andere ideetjes. Ze is een notoire wereldreiziger en wandelaar. Zo ontstond ‘Een vrouw met een missie’. Wandelen voor het goede doel. Misschien eens een babbel met haar slaan? Op een van de weinige zonnige dagen in augustus kwamen we samen op een terrasje in Schilde en vertelde ze haar verhaal.

De zondagavond staat sinds jaren borg bij de VRT voor uitstekende series van eigen bodem. Veerles wandelidee vond zijn oorsprong in de reeks GR5 . Neen, heel de GR5 van Nederland tot in het zuiden van Europa stond niet op haar programma. Wel wou ze er 520 km van doen voor de broodnodige sponsoring en in 3 weken Nederland en België doorkruisen. Deel 1 zou haar brengen van Hoek van Holland tot Eben Emael. Dit stuk is ongeveer 370 km lang. Als uitrusting koos ze voor een ‘wheely’. Dat is een heupkar die wandelaars vaak gebruiken voor hun bagage. Op 19 juli bereikte ze haar doel.

Toen moest Veerle haar programma drastisch aanpassen. Normaal was er een terugreis gepland, vooral om organisatorische redenen. Deel 2 van haar GR5 was van Eben Emael naar Ouren (drielandenpunt). Daar dit gedeelte heuvelachtiger was, zou ze de wheely inruilen voor een rugzak. Maar de overstromingsramp in de provincie Luik werd een gigantisch probleem. Veerle vond het niet opportuun om door overstromingsgebied te stappen en zocht snel een oplossing. Zo kwam ze terecht op de GR5A, een soort Ronde Van Vlaanderen. Hier had ze twee mogelijkheden, en voor de beslissing liet ze zich bijstaan door haar Facebook-vrienden. De heuvelachtigere tocht vanaf Avelgem en via de Vlaamse Ardennen haalde het op het wat vlakkere traject vanaf Brugge. Haar einddoel was nu Schoten - haar woonplaats. Op 25 juli verliet Veerle Avelgem en op de laatste julidag bereikte ze Schoten. Bijna heel het traject heeft ze alleen gelopen. Alleen bij het begin heeft een nichtje haar van Bergen op Zoom tot Kalmthout vergezeld. Datzelfde nichtje deed ook de laatste kilometers met intocht in Schoten mee.

Over de hele lijn heeft Veerle niets anders dan goede gevoelens en blijde herinneringen aan haar tocht. Ze is een fervente wereldreiziger en ook de gerenommeerde Bornemse Dodentocht stond al op haar palmares. Ze eindigde haar odyssee zonder blaren of kwetsuren. Logeren deed ze in Nederland vooral op campings. Voor België koos ze vooral voor de formule ‘welcome to my garden’. Als gast kan je hier altijd slapen in de tuin van je gastheer of -vrouw.

“Je vertrekt alleen, maar je reist niet alleen”. Dit wilde Veerle me zeker meegeven. De mensen die ze ontmoette, zijn legio, net als hun verhalen. De vooropgestelde 520 km zijn er 693 geworden. Meestal door omwegen om een camping of een winkel te zoeken. Maar ook soms door een gewild ommetje. Ben je in de buurt van Scherpenheuvel of Averbode? Dan zou het toch erg zijn als je die plaatsen niet even bezoekt.

Tot nog toe bracht de sponsoring 2368 euro op. Veerle volgde haar traject voornamelijk met het gewone GR-boek en het volgen van de bordjes. De gps heeft ze bijna nooit gebruikt.

Haar bucketlist is nu ook wat aangevuld. De uitgestelde tocht naar Ouren komt er zeker en het andere stuk van de GR5A wil ze ook nog vervolledigen.

Veerle deed me veel denken aan Arnout Houben op zijn tocht. Elke ontmoeting is verschillend en altijd verrassend.

Tot slot, wat gebruikte Veerle het meeste tijdens haar tocht? Muggenmelk!!!