Afbeelding
Slim wonen voor 65+’ers

Slim wonen voor 65+’ers

lifestyle

In 2021 is 1 op 5 van alle Vlamingen 65 jaar of ouder. De ‘vergrijzing’ zal zich nog verder doorzetten, maar onze 65+’ers zijn vitaler dan ooit. Wie vandaag aan zijn of haar pensioen begint, heeft veelal nog een karrenvracht aan plannen over hobby’s, reizen, … Deze mensen zijn te jong en te fit om het kalmpjes aan te doen. Toch kunnen er stilaan zorgen ontstaan over gezondheid, mobiliteit, enzovoort.

De eigen woning

Liefst 95% van de ouderen blijft liefst zolang mogelijk in de vertrouwde omgeving wonen. Toch zijn weinig woningen aangepast aan de noden van wie niet meer goed te been is. Mensen zijn bang om te vallen, vermijden daarom een aantal activiteiten, maar worden zo ook minder behendig, waardoor het risico op ernstige kwetsuren net toeneemt. Hoewel er een hele waaier aan ingrepen bestaat om de toegankelijkheid van de eigen woning te optimaliseren, vormen die vaak niet meer dan een pleister op de wonde.

Zelfstandig wonen kan ook een uitdaging worden voor wie niet altijd nog evengoed mee is met een snel veranderende maatschappij. Mensen doen vaak een beroep op familie of vrienden voor hulp met boodschappen, bankzaken enzovoort, maar terwijl die hulp vaak met veel liefde wordt geboden, neemt ze vaak ook kostbare tijd in, zeker voor mensen die zelf nog een job en/of eigen gezin moeten bolwerken. Wat bovendien als het moment komt dat die sporadische hulp uitgroeit tot de nood aan een constante alertheid? Wat met de vereenzaming van ouderen?

Een kangoeroewoning, waarin meerdere generaties samen onder één dak leven, kan een oplossing bieden voor dat soort bezorgdheden samen met een reeks bijkomende voordelen. Uiteraard is de jongere generatie beschikbaar voor hulp aan de oudere, maar ouderen kunnen ook bijspringen, bv. bij de opvang van de kleinkinderen of het onderhoud van de tuin. In één keer boodschappen doen voor beide gezinnen spaart tijd uit; één woning onderhouden en verwarmen is goedkoper dan twee, ...

Toch is kangoeroewonen niet vanzelfsprekend. De zorgtaak van de vaak drukbezette jongere generatie blijft en wordt mettertijd wellicht nog groter. Bovendien zijn een optimale verstandhouding en duidelijke afspraken tussen de gezinnen een absolute noodzaak.

De assistentiewoning

Een optie die aan de meeste van de eerder genoemde zorgen tegemoetkomt, is de assistentiewoning. Eigenaar-uitbater Jan De Vocht van Assistentiewoningen ’t Hof van Waerloos licht toe: “Mensen zetten de stap naar een assistentiewoning als er zorgen zijn om de toegankelijkheid en het comfort in hun eigen woning, maar heel vaak ook om hun kinderen te ontzorgen.”

“Onze bewoners zijn 65+’ers die nog geen of weinig zorg nodig hebben en perfect zelfstandig kunnen wonen, maar hun voorzorgen willen nemen”, vervolgt Jan. “Een goede instelling. Op het moment dat er toch iets voorvalt, hebben ze maar een vinger op te steken en wij zorgen ervoor. Zij kunnen voor alle mogelijke hulp een beroep doen op hun woonassistent, een vertrouwenspersoon die hen wegwijs maakt bij hun papierwerk, indien nodig medische hulp inschakelt, ... In ’t Hof van Waerloos is de woonassistent zelfs dagelijks aanwezig en zorgt hij/zij voor heel wat beleving en activiteiten.”

De assistentiewoning kent nog een hele reeks andere voordelen. Bewoners blijven heel vrij: ze wonen zelfstandig en richten hun eigen woning zelf in, koken wat ze willen, kunnen, indien gewenst, zelf kiezen welke zorgverleners ze inschakelen, et cetera. “Er is ook garantie op crisishulp”, voegt Jan toe. “24/7 is er een spraak- en luisterverbinding beschikbaar in de woning waardoor via een luidspreker met iemand contact kan opgenomen worden die onmiddellijk voor de nodige hulp zal zorgen.”

De woningen zijn comfortabel en toegankelijk. Kleiner wonen is voordeliger en bewoners hoeven zich niet bezig te houden met het onderhoud van het pand. Behalve de woonassistent is het belangrijkste voordeel misschien wel het sociale contact. “Wij zien mensen echt opfleuren doordat ze makkelijk en ongedwongen contact vinden met andere ouderen die toch nog actief zijn. Ik kijk hier nu uit op de ontmoetingsruimte. Vier mannen zitten er hun krant te lezen en koffie te drinken en ondertussen wat tegen elkaar te praten over de actualiteit, maar er worden hier ook nog vaak feestjes gegeven!”

Hij besluit: “De stap naar een assistentiewoning is een moeilijke beslissing. Mensen laten de woning waarin ze pakweg 40 jaar gewoond hebben niet zomaar achter. Toch ken ik geen enkele bewoner die zijn beslissing betreurt. Velen vragen zichzelf hardop af waarom ze niet al vijf jaar eerder bij ons zijn komen wonen!”

Joyce Verschueren