Ratrace

11 mei 2018, 14:51 Fik blogt

Het roept het beeld op van een rat die in een tredmolen loopt, zich voortdurend inspant en toch geen centimeter vooruit komt. De molen draait en draait, maar de inspanningen van de rat zijn doelloos. Het draaien van het rad bij een watermolen of van de wieken van een windmolen zorgt ervoor dat het graan wordt gemalen, zodat er brood op de plank komt. Is dat ook niet het geval bij de ratrace van de mens? Door deelname aan de ratrace krijgen we toch ons loon en komt er toch ook brood op de plank. We moeten toch werken voor onze boterham, niet?

 

Dat klopt, … maar is dat ook wat we doen? Werken we voor ons brood of werken we voor de tweede auto, onze extra shortski, die mooie iPhone of een zwembad dat minstens even groot is als dat van onze buren? Ondanks het feit dat de productiviteit van menselijke arbeid en de efficiëntie van productieprocessen exponentieel stijgen, worden steeds meer mensen het slachtoffer van de ‘ratrace’. De onmiskenbare neveneffecten zijn bekend: stress, burn-out, depressie, hartklachten, …

Wie maakt ons wijs dat we zo hard ons best moeten doen? Dat we niet anders kunnen. De woorden ‘target’ en ‘deadline’ hebben niet zomaar een agressieve bijklank. Ook bij Mensen zijn Media zijn dit de bakens waarmee we de vinger aan de pols houden met de bedoeling om als bedrijf gezond te blijven. Gelukkig ervaart niet iedereen zijn of haar job als een ‘ratrace’. Voor heel wat mensen is de tredmolen waarin zij hun energie steken geen gevangenis en wel een fitnesstoestel dat hun lichaam in vorm houdt en een dynamo die hun geest verlicht. Zinvolle arbeid die bijdraagt aan een hoger doel geeft mensen de kans om hun talenten verder te ontwikkelen en om hun passie te kunnen leven.

Te veel mensen voelen zich echter wél opgesloten in de ratrace en vastgebeiteld in hun alledaagse job. Die opgeven houdt vandaag een groot risico in van werkloosheid en inkomensverlies. De angst hiervoor smoort massaal veel talent en passie in de kiem. Zou een universeel basisinkomen hier geen mooie oplossing kunnen bieden? Stel je voor dat ieder mens de vrijheid krijgt om met een onvoorwaardelijk gewaarborgd inkomen op zoek te gaan naar die tredmolen die past bij zijn of haar passie en talent. De energie die dan vrijkomt, zou ongetwijfeld leiden tot een veel betere wereld en een meer leefbare planeet. Hoelang walst de ratrace het ideaal van een universeel basisinkomen nog plat?

 
Fik.verbiest@periodiekske.be