Quatre-mains
BoekenfoyerEen goede thriller moet de lezer naar adem doen happen. Het omslagontwerp met de bebloede pianotoetsen zet al meteen de toon, en misschien is dat woord op zijn plaats: ‘Quatre-mains’ verwijst naar een van de domeinen waarin de schrijver meester is, en dan weet je dat de kans groot is dat je van je uurtjes spanning zal genieten. Auteur Bart Debbaut is een creatieve duizendpoot, een passioneel pianist, een zaakvoerder én een auteur die ons boeit met zijn nieuwe misdaadroman ‘Quatre-mains,’ ondertussen het zevende deel in de reeks met zijn vermaarde koppel speurders John Leyssens en Mieke Van Cattendyck. Het is ook meteen zijn twaalfde boek.
Het gegeven intrigeert. Op de vooravond van de halve finale van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano wordt de Japanse topkandidaat die bij een bankier en zijn gezin verblijft, overvallen en verdoofd achtergelaten. Wanneer hij wakker wordt, stelt hij onthutst vast dat zijn linker ringvinger is afgesneden. Hij is verminkt voor het leven. Nu, moet je een vinger afsnijden om een ring buit te maken? En heb je als dader dan sowieso een werktuig bij je om dat te doen? De ring was een erfstuk en de vinger is net zo spoorloos als de ring zelf. Waarom …? Wilde een concurrent hem een loer draaien, hem uitschakelen, of waren er andere motieven? In ieder geval: een carrière die veelbelovend oogde, wordt nu totaal gebroken. Het leed is groot, de vingers van een pianist op zulk niveau zijn niet verzekerd, dat zou onbetaalbaar zijn. Inspecteur John Leyssens laat zich kennen als een gehaaide speurder die zich nergens en door niemand een oor laat aannaaien. Hij trekt veel in twijfel en zegt dat tegen iedereen wanneer het moet, met de nodige dosis humor die gevat is, die heel visueel kan zijn, maar ook een beetje rauw en met een beetje machogehalte. Maar: hij gaat geen obstakel uit de weg.
Mieke Van Cattendyck is pittig, eigenzinnig en pienter, en samen vormen ze een sterk duo dat ondanks storingen in hun relatie samen ten strijde trekt tegen de misdaad. Assistenten Creten en Reymans doen hun best om hun deel van het terrein af te speuren, hun personages zijn goed uitgewerkt met hun grote en kleine kanten en hun rake humor. Ze zijn niet zomaar figuranten, maar mensen van vlees en bloed die de verhaallijn mee opbouwen.
Onverwachte plotwendingen en dito denkpatronen accentueren de spanning, net als de cliffhangers en de boodschappen van wie misschien de onbekende mysterieuze dader zou kunnen zijn. Ze zijn cursief gedrukt en verschijnen met regelmaat in het verhaal, waarbij ze de spanning helemaal opdrijven. Debbaut ten voeten uit, laat ik me vertellen. Het is de eerste thriller die ik van hem lees en wees gerust: hierbij zal het niet blijven. Technisch zit het boek perfect ineen. Er zijn heel wat misdaadromans en andere boeken waarin muziek wordt aangehaald als tijdsaanduiding of sfeer, Debbaut maakt het verschil met zijn kennis van zaken die een grote meerwaarde inhoudt. Je voelt aan de vastheid van zijn keuzes en de plaatsing ervan, zijn hechte band met klassieke muziek. Zo laat hij John Leyssens bijvoorbeeld al van bij aanvang wekken door Klara Continuo met Bach, met Mozart, of met Schubert, en doorkruisen andere componisten zijn werk. Muziek en de beleving ervan vormen een rode draad in ‘Quatre-mains’, waarin de replieken een groot belang hebben. Bij de onderzoekers die de puzzel in elkaar proberen te passen, zetten ze de lezer aan het denken terwijl ze naar de dader(s?) speuren. Ieder woord telt, elke intonatie, elke klemtoon, en het begrip alibi blijkt hier een heel duur te zijn.
‘Quatre-mains’ van Bart Debbaut: ingenieus berekende spanning in woorden en noten zit de auteur als in de vingers gegoten. Een aanrader voor wie van enkele uren topsuspense houdt.
Quatre-mains - Bart Debbaut - Uitgeverij Lannoo - paperback - 286 pagina’s - EAN: 9789401482776