Afbeelding

Postorderbruiden

Maatschappelijk
Op zondagavond viel onze droogkast finaal uit. Om 23.30 uur een andere besteld. Maandagmiddag werd een nieuwe geleverd en geïnstalleerd. De factuur zou volgen. Wie ontkent dat het makkelijk is en dat het zelfs iets feestelijks heeft? Pakjes, nietwaar. De frustratie voor handelaars die niet op de onlinetrein zijn gesprongen, kent echter geen grenzen. Wij winkelen minder en minder fysiek. Op piekmomenten gaan bij Bol.com 17 pakjes per seconde de deur uit en worden door Bpost 350.000 pakjes per dag verwerkt. We leven in een bezorgingsstaat. Pashokjes werden overbodig, want terugsturen vormt geen probleem. 50% van de kleding besteld bij Zalando en Wehkamp wordt teruggestuurd. Zullen we ons zorgen maken over onze ecologische voetafdruk, bij die massa overbodige verpakking en de CO2 door de duizenden nutteloze kilometers van de postorderbusjes?
Waarover we alvast bezorgd zijn, is dat je zelfs een partner via het internet kan bestellen. Het aantal singles in België blijft toenemen. Tegen 2060 zal zelfs de helft van alle Belgische huishoudens uit één persoon bestaan. Dat voorspelt het Federaal Planbureau. Met 820.000 zijn ze nu, de Vlamingen tussen 20 en 69 jaar die als single door het leven gaan. Eén op vijf. “De toename is toe te schrijven aan twee groepen”, verklaart socioloog Mortelmans van de UA. “De vergrijzing speelt een grote rol. Weduwes of weduwnaars willen langer zelfstandig thuis wonen.” Veel singles zijn vrouwen ouder dan tachtig. De tweede groep is volgens Mortelmans de Sex-and-the-Citygeneratie, de “happy singles” die graag in bruisende grootsteden wonen. Het Planbureau ziet nog een derde groep: de alleenstaande mannen tussen dertig en vijftig jaar. Ze kiezen eerst voor een carrière of ze hebben een echtscheiding achter de rug -België breekt trouwens alle records met 34% strandende huwelijken-.
Neen, de ideale bruid of bruidegom wandelt ons niet meer tegemoet in de zonnige hoofdstraat van ons dorp en zit geen ijsje meer te eten op het terras van de brasserie naast de kerk. Wil de single toch van zijn status af, dan gaat hij online. Sommige onlinedatingbureaus zwaaien met slaagkansen tot zelfs 70%, maar uit onderzoek blijkt dat die gemiddeld slechts rond 12% liggen. Ze beloven een persoonlijke begeleiding naar een nieuwe partner: een gesprek bij een psycholoog en het uittekenen van profielen. Ook voor de ‘first date’ wordt de klant behoorlijk gecoacht: “Zit niet de hele tijd te sms’en en etaleer niet meteen al je problemen.” De digitale shops waar Aziatische, Russische en Oekraïense vrouwen aangeboden worden, vormen een business op zich. De postorderbruid leeft op enkele duizenden kilometer afstand en er zijn alleen foto’s en ‘woorden’ ter beschikking.
Cupido’s edele bedoeling is: alleenstaanden wereldwijd met elkaar in contact te brengen. In de praktijk kan het wel eens om een schimmig en geldverslindend handeltje gaan. Zijn die filmsterren op de site wel echt en echt ‘te koop’. Mailen maar, snapchatten of skypen? De taal is een probleem en vooral: de bruiden zijn cultureel anders geprogrammeerd. Achtergrond, verwachtingen, opvoeding, opleiding, normen en waarden verschillen behoorlijk van die van de 48-jarige Dirk Palmans uit Oelegem. Nu past op elk potje wel een dekseltje en waarom zou de kans niet bestaan dat voor Dirk een stralende toekomst wenkt na de landing van zijn dure bruid op Zaventem, na de drie kussen en de bos rode rozen? Overigens, een postorderbruid terugsturen kan niet.