Portret ... van stoofkarbonaden met de smaak van de lente

19 februari 2022, 16:00 maatschappij

Wanneer binnenkort de zon loodrecht op de evenaar staat, begint bij ons de lente. Een seizoen waar iedereen na de donkere winter toch naar uitkijkt. De dagen worden langer, alles komt in bloei te staan en de dieren ontwaken uit hun winterslaap.

De eerste bloemen die zich vertonen zijn o.a. de krokussen, de tulpen, de hyacinten en de blauwe druifjes. Zij geven direct meer kleur aan tuinen, bloemperken en bossen. Maar ook je woning kun je verfraaien met in bloempotten geplante bloembollen.

Dat deden wij ook op school. In het najaar kregen wij jaarlijks een zakje met verschillende bloembollen om in potten te planten. Die potten werden naar de kelder gebracht om later, wanneer het eerste groen zich boven de grond vertoonde, een plaats te krijgen op de vensterbanken, zodat we konden genieten van kleur en geur.

Een toenmalige collega van mij nam de bloembollen voor haar klas op een dag mee naar huis. Ze had thuis bloempotten en potgrond voorhanden en besloot ze daar te vullen in het weekend.

Tot die tijd werd de zak onder de gootsteen geplaatst, waar ze ook haar aardappelen, uien, knoflook, e.d. bewaarde.

Op zaterdag dekte ze de keukentafel af met een zeil en plaatste de bloempotten en de potgrond erop. Maar groot was haar verbazing, toen ze de bruine zak niet meer zag staan onder de gootsteen. Ze zocht en zocht, maar vond hem niet. Ze vroeg aan haar inwonende moeder, een kranige 80-jarige vrouw, of die de zak gezien had. ‘Was dat die zak met uien?’, vroeg zij. ‘Daar heb ik er twee van gebruikt voor het stoofvlees en de rest heb ik in de bak van de uien gegooid.’

Haar moeder had op vrijdagavond inderdaad gezorgd voor stoofvlees met frietjes en een witloofslaatje erbij. Het was een lekker begin van het weekend geweest.

‘Uien?’, repliceerde de dochter, ‘dat waren bloembollen! Heb jij het stoofvlees klaargemaakt met bloembollen?’ Terstond kreeg mijn collega braakneigingen. Ook haar moeder werd een beetje ongerust en stond wat sip te kijken, maar zei: ‘Slecht zal het niet geweest, want we zijn niet ziek geworden .’ ‘Maar moeder toch, ik weet dat je niet meer zo goed ziet als vroeger, maar heb jij nu niet gemerkt dat het geen uien waren?’ ‘Toen ik het stoofvlees wou bereiden, zag ik dat er geen uien meer in de bak lagen en toen zag ik die bruine zak staan. Ik vond wel dat ze er een beetje anders uitzagen, maar heb er verder niet bij stilgestaan. Tegenwoordig vind je zoveel vreemde groenten in de winkel en ik dacht dat deze uien ook speciaal waren. Bovendien lieten ze zich bereiden zonder dat ik moest huilen. Toen ik ervan proefde, smaakten ze wat zoet, dus dacht ik dat het een speciale soort zoete uien was.’

Gedane zaken nemen natuurlijk geen keer, dus kon mijn collega er zich alleen maar bij neerleggen. Toch was ze er helemaal nog niet gerust in en deed ze wat opzoekwerk. Dat stelde haar deels gerust en deels ongerust, want ze las dat sommige bloembollen giftig zijn en sommige niet.

Van diegene die in het bruine zakje zaten, waren de tulpenbollen blijkbaar het veiligste, want die werden volgens geschriften veel gegeten in Nederland tijdens de grote hongersnood in de Tweede Wereldoorlog. Ze vond er zelfs recepten voor. Vlug repte ze zich naar de keuken om in de bak van de uien te controleren welke bloembollen er niet meer in lagen. Groot was haar verwondering toen er plots weer een bruine zak vooraan in de kast stond, waar alle bloembollen nog inzaten. Haar oude moeder stond achter haar toen ze zich omdraaide. ‘Dacht jij nu echt dat ik die bloembollen had gebruikt? Tja, het had eigenlijk wel gekund, want zoals je terecht opmerkte, zie ik niet meer zo goed. Misschien daar in de toekomst toch wat rekening mee houden?’

Tot daar een vergissing, die er geen was. Maar jammer genoeg ook geen stoofvlees met een lentesmaak!

Toch niet getreurd, want ik ben eens op zoek gegaan naar informatie over het eten van bloembollen. En voor de liefhebbers heb ik enkele oude recepten gevonden bij FLUWEL, een bloembollenkwekerij in Nederland.

Stamppot met tulpenbollen - Men neme bv. 2 kg tulpenbollen, 2 kg aardappelen en 4 kg rode kool. De bollen worden afzonderlijk gekookt, de aardappelen met de rode kool. Daarna de stamppot met de bollen afmaken en met een weinig zout en specerijen op smaak brengen.

Soep - Men neme bv. 2 kg bollen, deze schoonmaken, gaar koken , water afgieten, daarna stampen en met 5 liter water verdunnen. Soepgroenten bijvoegen en naar smaak zout en specerijen.

Gebakken tulpenbollen - Schoongemaakt, als uien gesneden tulpenbollen zijn te gebruiken als versnaperingen. Men snippert deze als uien in de frituurpan en laat ze lichtbruin aanfruiten.

Wie nood heeft aan lentegevoel, kan deze recepten eens uitproberen! Smakelijk!