Portret ... van een ‘gegroeide’ gezonde hobby
Gezondheid‘Eén, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, ... zo gaat het goed, zo gaat het beter en nog een kilometer.’ Hoeveel kinderen hebben dit niet opgedreund om zichzelf moed in te pompen tijdens een lange wandeling in groep? Ook ik heb dit vaak mee gescandeerd. Het wandelen hoorde bij de uitstap, maar daarom vond niet iedereen, mezelf inbegrepen, dat prettig.
Het is pas jaren later, al op respectabele leeftijd, dat ik echt van wandelen ben gaan genieten en er mijn voordeel heb uitgehaald. Nu is het bijna als een drug. Ik heb het wandelen nodig en voel me er prima bij. Het is gezond en helemaal niet duur. Met een paar stevige stapschoenen of sportpantoffels en een paar goede sokken ben je gesteld en kun je probleemloos vertrekken. Bovendien wordt het door alle artsen sterk aanbevolen, want het is gezond voor lichaam en geest.Het begon klein.
Mijn echtgenoot en ik zochten wandelingen op internet of schaften ons boekjes aan met kant-en-klaarwandelingen en in het weekend trokken we eropuit. Na een tijdje waren we daar echter op uitgekeken.
Toen ontdekten we per toeval in de krant De Zondag dat wandelclubs ook vaak mooie wegen uitstippellen. We probeerden dat eens uit en zagen er het grote voordeel van in: de wegen waren allemaal goed bewegwijzerd en we kwamen op plaatsen, soms zelfs in de nabijheid van onze woning, die voor ons nog onbekend waren. Op die manier kwamen we al in aanraking met heel mooie plekken in de natuur, maar ook met onverwachte gebouwen en gezellige etablissementen. Als je deelneemt aan die wandelingen, betaal je ongeveer 1,50 euro, verzekering inbegrepen. Bovendien is er bij vertrek en op de rustposten eten en drinken voorzien tegen schappelijke prijzen.
Dat we niet de enigen zijn die van stappen houden, wordt duidelijk gemaakt door het uithangen van het aantal deelnemers. Het gaat om vele honderden en zelfs duizenden, afhankelijk van de dag en het weer. Alleen merk je daar onderweg weinig van. Maar ja, iedereen vertrekt op een verschillend tijdstip en er zijn meestal verscheidene omlopen, al naargelang het aantal kilometers dat je hebt gekozen.
Een tijdje waren we dan ook zondagswandelaars. Toen vernamen we dat er een boek* bestond waarin alle wandelclubs hun uitgestippelde wandelingen lieten vermelden. Datum, vertrekplaats, afstand en soms ook kleine randopmerkingen vind je erin vermeld. We hebben ons dat direct aangeschaft en vonden buiten de zondagse wandelingen ook de mogelijkheid om tijdens de week mee te gaan wandelen.
Zo kende onze hobby een serieuze groei.
Tijdens een rustpauze op één van onze uitstappen kwamen we een vroegere collega van mijn echtgenoot tegen. Die bleek voorzitter van een wandelclub te zijn en nodigde ons uit ons bij die club aan te sluiten. We hebben niet lang getwijfeld om lid te worden. Voordelen? Ja, er zijn er wel enkele. Via een clubblad blijf je steeds op de hoogte van alle activiteiten. Je ontvangt ook een professioneel blad van Wandelsport Vlaanderen met veel informatie. Elke wandeling betaal je iets minder bij inschrijving en je kunt de ‘Walking in Belgium’ tegen sterk gereduceerde prijs aanschaffen. Het lidmaatschapsgeld is bovendien miniem en van het ziekenfonds krijg je nog een groot gedeelte terug.
Onze hobby is nu volgroeid.
Mocht jij zin hebben om je aan te sluiten bij een wandelclub, er is er in elke stad of gemeente wel eentje te vinden.
*Walking in Belgium is o.a. te verkrijgen bij Standaard Boekhandel.
Tekst en foto’s: A. Poelmans