Op zoek naar warmte en verbinding

16 september 2020, 10:47 Nieuws

Beste lezers

Intussen is het meer dan 24 weken geleden dat voor de meesten onder ons Covid-19 ter sprake kwam.

Tot op heden worden we, of we het graag hebben of niet, meermaals per dag geïnformeerd/geconfronteerd met statistieken over besmettingen en overlijdens.
Vanaf het eerste nieuws vroeg in de ochtend tot laat in de avond, het nieuws blijft ons volgen als een wesp die zoekt naar zoetigheid. Het is zeer moeilijk deze berichtgeving “niet te laten binnenkomen”.

Wij vernemen de info via onze ogen en oren en stilletjes sijpelt die binnen in ons menselijk wezen. Ze brengt twijfel, onrust en angst. De sterfelijkheid van de mens komt voor velen dichter dan ooit en als dat nog niet voldoende is, maken de maatregelen tegen Covid-19 het dragen van deze angst nog moeilijker.

Onze menselijke vrijheid wordt stevig op de proef gesteld. Het is vaak moeilijk de kracht en de schoonheid van het leven boven deze angst te stellen.

We worden ongewild van het leven afgesneden. Het snijden gebeurt door maskers waardoor we elkaar ‘nog’ minder zien. De maskers die de mimiek van de droeve gezichten verbergen. Precies of het rouwen niet mag gezien worden en eenzaam moet gedragen worden. Families kunnen maximaal 100 personen uitnodigen om afscheid te nemen. Wat met die andere mensen? Zijn die minder belangrijk?

Elkaar troostend in de armen vallen, warmte en verbinding voelen bij elkaar

Dat kan nu niet en het moet gezegd, gemakkelijk is dat helemaal niet.

Wie spreekt over deze impact? Hoe moeten we dit dragen en verwerken?

Het wordt geadviseerd de bespreking van de uitvaart bij ons op kantoor te laten doorgaan met mondmasker, uit de vertrouwde omgeving van de familie. Vooral het mondmasker zorgt ervoor dat de afstand nog groter wordt. Een band van vertrouwen op deze korte tijd opbouwen is een uitdaging en laat het net dat vertrouwen zijn dat de families nodig hebben om een stap verder te gaan in de verwerking. Daarom stellen wij alles in het werk om de ruimte te geven aan de families binnen het wettelijke zodat zij oprecht kunnen afscheid nemen.

Want afscheid nemen is verdergaan.
Afscheid nemen is nodig om herinneringen een plaats te geven en nooit te vergeten wie en wat we graag hebben gezien. Daarna worden deze herinneringen een deel van ons in alles wat we doen … en dit heeft tijd nodig …

Christophe