Ontmaskerd

2 november 2021, 10:01 Fik blogt

Het doet enorm deugd om sinds enkele weken opnieuw ‘volledige gezichten’ te zien. De ogen mogen dan wel de spiegels van de ziel zijn - zonder de glimlach die hen begeleidt, vertellen ze maar weinig. Reeds voor de maskers aan de orde waren, was de communicatie tussen mensen al enorm verarmd door digitalisering. Toen tante Maggy ons kordaat aanraadde om ‘in ons kot’ te blijven en we ons vervolgens toch moesten verschuilen achter mondmaskers was de lol er helemaal af.

Eerste indruk

Je kan slechts eenmaal een eerste indruk nalaten op mensen en vice versa; en blijkbaar is die eerste indruk heel belangrijk … Voor mij zijn beide onmogelijk wanneer een mondkapje de helft van ieders gelaat verbergt. Persoonlijk contact is nu eenmaal boeiend en iedere kennismaking kan een verrijking zijn. Ik was dan ook zeer opgelucht dat op 1 oktober de verplichting tot het dragen van mondmaskers wegviel. Hoewel je nooit volledig kunt inschatten wat diep vanbinnen in mensen omgaat, kreeg elkaar in de ogen kijken toch opnieuw zin.

Rechtstreeks contact

In een wereld waarin communicatie heel vluchtig en oppervlakkig werd, is persoonlijk contact bijzonder waardevol. De energie van rechtstreeks contact tussen mensen overstijgt mijlenver die van een skype-sessie of een zoom-meeting. Persoonlijk contact doet mensen opnieuw ervaren wat het betekent om vreugde en verdriet met elkaar te delen. Andere vormen van contact leggen vaak een eeltlaag over onze empathie en verarmen ons gevoel en onze liefde voor elkaar.

Contact geeft energie

Fysiek contact tussen mensen is een belangrijke bron van energie. Ons bestaan is relatief. De kwaliteit ervan hangt in grote mate af van de relaties die we met elkaar onderhouden. Bij persoonlijk contact kun je elkaar in de ogen kijken, aanraken en door subtiele lichaamstaal laten voelen dat je volledig ‘aanwezig’ bent. Het is dan ook veruit de edelste vorm van contact, omdat het de energie geeft die we nodig hebben om krachtig, gelukkig en met vertrouwen in het leven te staan.

Alle maskers af

Dus laten we alle maskers afzetten. Niet alleen de stoffen ‘mondluiers’, die ons lichamelijke gezondheid moeten garanderen. Ook de digitale maskers, die ons toelaten elkaar te veroordelen en zelfs te pesten op sociale media. Of mails en andere tekstberichten, waarmee we elkaar boodschappen sturen, zonder werkelijk stil te staan bij het effect ervan. In plaats daarvan, kunnen we beter de moeite doen om elkaar opnieuw persoonlijk te leren kennen.

Een belangrijke vraag waar het in ons leven vaak om gaat: ‘Hoeveel en welke maskers verbergen ons ware gelaat?’
Fik Verbiest