Om de poen is het te doen
Humor Geld geeft niet alleen materiële rijkdom, maar vaak ook macht. Heel wat mensen zijn bereid al hun lovenswaardige en humane principes overboord te gooien zodra er (veel) geld mee gemoeid is. Zeker als de inspanning die ervoor moet gedaan worden, minimaal is. Dat topvoetballers fortuinen verdienen, wordt zelden op de korrel genomen omdat men hiervoor toch een bepaald talent moet hebben. Mensen die uiterlijke kenmerken van welvaart vertonen, zijn vaak de pispaal van een gemeenschap. Wie zijn de als weldoeners verklede boeven die het meeste geld verdienen? De drugsbaronnen. Zij spreken de massa helaas tot de verbeelding en zijn een inspiratiebron voor velen om hetzelfde slechte pad te bewandelen. Zonder zich af te vragen wat drugs precies doen met de bevolking.Echte drugsverslaafden zijn in de regel makkelijk te herkennen. Ze hebben de glans in hun ogen verloren, lopen er vaak verward bij, vermageren snel en zien er 20 jaar ouder uit dan ze zijn. Is dat een prettig vooruitzicht? Ik zou denken van niet. Weerhoudt dat mensen om drugs te gebruiken? Absoluut niet. Er zijn al vele universitaire en andere studies gemaakt om te verklaren waarom mensen drugs gebruiken. Hoe zwakker het karakter, hoe sneller iemand naar drugs grijpt als compensatie voor zijn verdriet, eenzaamheid of verveling. Vroeger volstond een overconsumptie van alcohol. Vandaag is dit voor velen onvoldoende. Zolang er zwakke mensen bestaan, zal de drugtrafiek big business zijn.
In Lint werden onlangs vijf mannen opgepakt omdat ze eerder vaten met fruitpulp losten in een loods aan de Liersesteenweg. In de vaten zat een grote lading cocaïne verborgen. Het betrof vijf mannen afkomstig uit de onmiddellijke omgeving. Volgens het parket zouden zij verantwoordelijk zijn voor 1 ton cocaïne, wat overeenstemt met een fortuinlijke straatwaarde van ongeveer 5 miljoen euro.
De leer van Pablo Escobar
Het is merkwaardig dat veel mensen die de status vriendelijk en fatsoenlijk met zich dragen, overstag gaan als er veel geld op het spel staat. Plots tellen de normen van fatsoen niet meer, waarvoor ze jaren bekend stonden en waarmee ze de eigen kinderen hebben opgevoed. Geld verandert mensen. En als er één sector is waarmee zeer veel geld kan verdiend worden, dan is het zeker wel drugs.
Heerschappen als Pablo Escobar worden via film en televisie verheerlijkt omdat ze per uur meer geld verdienden dan een gewone bediende per maand. Pablo Escobar was al miljonair op zijn 22ste verjaardag en dat zonder te voetballen. Aanvankelijk maakte hij fortuin met autodiefstal, ontvoering en hasjsmokkel, later zou hij het beruchte Medellinkartel in Colombia leiden. Geraamd wordt dat hij op een bepaald ogenblik verantwoordelijk was voor 80 procent van alle cocaïne die in de Verenigde Staten ingevoerd werd. Deze drugsbaron had een vinger in meerdere papketels. Toen hij in 1998 bij een vuurgevecht met de politie om het leven kwam, woonden 25.000 mensen zijn begrafenis bij, meestal arme mensen die door hem geholpen werden.
Het verhaal van El Chapo (Joaquin Archivaldo Guzman Loera) is niet veel anders. Deze Mexicaanse drugbaron belandde dan wel in de gevangenis, maar ontsnapte er telkens weer opnieuw uit. Sedert januari 2016 zit hij nog altijd in de cel.
Loontje komt om zijn boontje
Het is onwaarschijnlijk hoeveel mensen zich tot het verkopen van drugs aangetrokken voelen door het grote geldgewin. Vroeger was de handel in drugs het uitverkoren terrein van maffiafamilies. Vandaag komt zowat iedereen in aanmerking om in de klauwen van de drugleveranciers te vallen. De haven van Antwerpen is vanwege vooral Zuid-Amerika een middel om drugs in Europa te introduceren.
Het verhaal is mij bekend van een oud-collega wiens zoon zijn vader vernederde met de mededeling: ‘Zie eens wat ik op één weekend verdiend heb? Daar doe jij drie maanden over, sukkelaar’. De jongeman van nauwelijks 23 jaar toonde dan fier een bundel geldbriefjes die inderdaad evenveel als het salaris van drie maanden van zijn vader vertegenwoordigde. Natuurlijk werkte zijn levensstijl op de werklust van politie en andere speurders. De jongeman werd herhaaldelijk opgepakt en de derde keer had hij begrepen dat hij – voor het grote geld – in een straat zonder einde terecht was gekomen. Hij heeft zich in de gevangenis van het leven beroofd.
Het is moeilijk te weerstaan aan groot geldgewin, maar de gevolgen zijn meestal dramatisch. Dealers worden opgepakt, gebruikers worden menselijke wrakken, die het aanzien niet meer waard zijn en die een gevaar worden voor de maatschappij. Om aan drugs te geraken die hun verslaving voedt, zijn deze wrakken meestal bereid om te stelen, te roven, overvallen te plegen, het familiefortuin te verkwanselen.
Moraal van het verhaal: blijf van de drugs af. De verslaving aan tabak of alcohol is niets vergeleken met de verslaving aan drugs. Niemand wenst dat zijn kinderen. En toch stijgt het drugsgebruik elk jaar, volgens betrouwbare statistieken. Laat het een waarschuwing zijn aan het adres van iedereen die in de verleiding gebracht wordt om drugs te verkopen of drugs te gebruiken. Het eindigt altijd nefast en sneller dan je denkt. En denk vooral niet: mij zal het niet overkomen, ik heb alles onder controle. Mensen willen altijd meer en hierdoor verliezen ze vroeg of laat (maar eerder vroeg) de controle en wordt hun leven een hel.
