Koen Naert
interviewHelden zijn vrouwen en mannen met een passie. Een passie voor sport, ondernemen, reizen, literatuur, muziek, wetenschap, design, … ‘Mensen zijn Media’ wil Vlamingen inspireren, daarom komt in deze rubriek elke keer een held aan het woord. Deze maand is dat Koen Naert.
Sportliefhebbers onder ons weten dat een marathon een hardloopwedstrijd is over een afstand van 42,195 km. Sportliefhebbers die ook van geschiedenis houden, weten dat de discipline haar naam ontleent aan de fameuze Slag bij Marathon in 490 vóór Christus. Een Griekse soldaat zou toen in een ruk van het slagveld in Marathon naar Athene gelopen zijn om de glorieuze overwinning van de Atheners op de Perzen te melden. Geschiedkundig stelt dit verhaal niet veel voor, maar het spreekt - geef toe - toch tot de verbeelding. Meer dan 2000 jaar later wordt de marathon nog steeds gelopen, onder meer door de in Roeselare geboren atleet Koen Naert.
In 2015 begon Naert met het lopen van de marathon. Hij kon zich plaatsen voor de Olympische Spelen in Rio en hij behaalde er een tweeëntwintigste plaats. In 2018 won hij de gouden medaille in de marathon op de Europese kampioenschappen in Berlijn in een persoonlijk record. Hij combineerde zijn trainingen lange tijd met zijn werk als verpleger in het brandwondencentrum van Neder-Over-Heembeek. Sinds 2016 is hij professioneel atleet.
(lees verder onder de foto)
Wanneer ontdekte je dat je een verdienstelijke loper bent?
Koen Naert - “Ik loop eigenlijk al van zowat mijn zes jaar mee met de beste lopers. Eerst van de scholen, dan van de provincie, dan van het land en nu steeds een stapje beter. Je groeit daarin, als je er natuurlijk hard voor werkt. Bij de jeugd vond ik het belangrijk om plezier te beleven en te doen wat ik graag deed: gewoon lopen. Rond mijn achttiende mocht ik mijn eerste internationale wedstrijden meedoen en dat stimuleerde mij wel om ervoor te gaan. Ik denk dat die periode voor mij belangrijk was om toch voor mijn sport te gaan leven.”
Naast marathon focus je je in de zomer op de 5000 en 10.000 meter en in de winter ligt jouw focus op het veldlopen, wat doe je het liefste?
“Ik focus me inderdaad het hele jaar door op marathon, dat is wat ik het leukste vind! Vermits ik maar twee marathons per jaar kan afwerken, vul ik de rest van de wedstrijden in met afstanden, kleiner dan de marathon. Ik cross graag, maar er mag geen modder liggen (lacht). Alhoewel ik moet toegeven dat ik nu nog heel weinig cross, het is te belastend voor mijn gerodeerde marathonlichaam. 5000 en 10.000 meter op de piste doe ik alleen maar sporadisch mee.”
Vroeger combineerde je het sporten met je job als brandwondenverpleger, was die combinatie niet langer haalbaar?
“Op een bepaald moment moet je keuzes maken, niet alleen voor de sport, maar ook voor je gezin. Ik kon de harde trainingen en shiften met fysiek en mentaal toch zware arbeid misschien nog twee jaar volhouden, maar niet langer. Intussen heb ik door de rust als professioneel sporter al een mooie carrière van vijf jaar uitgebouwd en ben ik verre van uitgeblust. Dus ik ben blij met die keuze. Alleen op die manier kan je al verder in te toekomst kijken.”
Mis je je job als verpleger dan niet?
“Ja, heel erg, dat is ook de reden waarom ik me steeds blijf bijscholen naast mijn profsport-bestaan. Zo leer ik nieuwe leuke mensen kennen en blijf ik up-to-date voor als ik weer in het werkveld stap.”
Lopen is geen groepssport, voor mensen zorgen is dat wel, voelt dat soms niet eenzaam?
“Soms wel, maar ik ben een heel bereikbaar iemand. Soms te bereikbaar, maar ik denk dat dit komt door die zorgende karaktertrek van mij. Ik ben er misschien fysiek niet meer voor mijn patiënten in het brandwondencentrum, maar ik probeer er wel steeds te zijn voor medesporters die vragen hebben.”
Ben je altijd gemotiveerd om te trainen?
“Niet altijd, ik denk dat het belangrijk is dat mensen dat weten (lacht), maar eens ik een doel heb gesteld, dan ben ik wel altijd heel erg gemotiveerd om dat doel ook te halen!”
Kan je intussen goed leven van je sport?
“Ik mag zeker niet klagen, in het begin van mijn carrière moest ik alles altijd investeren in mijn loopbaan, nu kan ik al iets sparen voor later. Ik zit nog heel ver verwijderd van vele andere sportmannen, maar als atleet klaag ik zeker niet. Er zijn heel goede topatleten, ook in België, die het met veel minder moeten doen. Dus voor hen heb ik heel veel respect!”
Voetballers zijn topverdieners, maakt dat je soms jaloers?
“Jaloers niet, maar soms zou ik wel een doorstroming willen zien naar andere sporten. Met het jaarsalaris van één gemiddelde speler uit de Jupiler Pro League kan je pakweg acht atleten gelukkig maken met een profstatuut, maar het is nu eenmaal zo en wij moeten er maar voor zorgen dat we onszelf in de kijker plaatsen de komende jaren.”
Krijg je een goede ondersteuning van de overheid?
“Ja, ik zit bij ADEPS, de Waalse tegenhanger van Sport Vlaanderen en ben heel tevreden met hun steun en respect voor mijn prestaties. Dit doet ontzettend veel deugd voor een sporter.”
(lees verder onder de foto)
Hoezeer bepaalt sport je leven?
“Sport is mijn leven. Alles draait rond sport in ons leven. Gelukkig is mijn gezin daarin ook meegegroeid. Natuurlijk is de riem geen 365 dagen op een jaar aangespannen, dat zou trouwens ook niet lukken om topprestaties te leveren.”
Je dient je waarschijnlijk aan een streng dieet te houden, wat zijn je guilty pleasures?
“Tijdens mijn seizoen hou ik me wel aan mijn voedingsregime. Ik noem het geen dieet, want ik dieet niet. Ik moet ontzettend veel eten om mijn trainingen te kunnen afwerken en gezond te blijven. Het gaat dan vooral over gezonde voeding en voldoende koolhydraten. In het tussenseizoen mag ik eten wat ik wil. Dus ik heb véél guilty pleasures (lacht).”
Wie is de grootste fan van Koen Naert en van wie ben je zelf fan?
“Mijn zoontje denk ik (lacht)! Ikzelf heb heel veel mensen die ik ontzettend respecteer en bewonder voor wat ze sportief of daarnaast kunnen neerzetten. Internationaal kies ik voor Eluid Kipchoge, dat is een harde werker en mentaal is hij ijzersterk, bovendien is hij een groot familieman ... Ja, dat vind ik ontzettend knap!”
Kan je je nog een leven zonder sport voorstellen?
“Nee!”
Wat doe je om te ontspannen?
“Mijn vrouw en ik gaan graag eens uit eten, al is dat de laatste tijd natuurlijk wat moeilijker (lacht). Daarnaast kunnen we ook ontzettend genieten van onze vakantie. Even helemaal alleen met ons gezin, die momenten koester ik wel en zorgen ervoor dat ik kan ontspannen.”
Wat mogen we je wensen voor de toekomst?
“Een goede gezondheid voor mijn familie en mezelf, daarnaast een nieuw sportief topjaar met de Olympische Spelen op het programma!”
Alvast heel veel succes Koen, we duimen voor je!
Je kan Koen Naert volgen via zijn fanpagina op Facebook of via zijn website.
TV – Mensen zijn Media
