Kinderwelzijn
columnEr is de laatste weken en maanden enorm veel aandacht voor ‘kinderopvang’. De dramatische gebeurtenis in Gent, waarbij een baby het leven liet, zorgt terecht voor heel wat commotie in de sector. Gerenommeerde kinderartsen eisen met klem structurele maatregelen i.v.m. kinderopvang. Volkomen terecht, want het welzijn van onze kinderen legt het fundament voor een gemeenschap die levenskwaliteit en kansen op geluk kan garanderen.
Comfort boven welzijn
We leven in een individualistische maatschappij met een enorme focus op economische groei. Jonge ouders voelen zich verplicht om carrière te maken en gaan -bij voorkeur- allebei werken om zichzelf en hun kinderen een comfortabel leven te garanderen. Het is hun goed recht, maar tegelijk moeten zij beseffen dat dit het leven duur maakt. Bovendien verhogen zij zo de druk op zichzelf en ... op hun kinderen. Onderzoek toont namelijk aan dat kinderen, die jonger zijn dan drie jaar, nood hebben aan de nabijheid van hun ouders. Het welzijn van het kind is vaak ondergeschikt aan het comfort dat men nastreeft.
“It takes a village to raise a child”
Deze korte en krachtige zin maakt duidelijk waar het schoentje knelt en reikt meteen de oplossing aan. Zorgen voor het welzijn van onze kinderen is geen zaak van ouders of kinderopvang alleen. Heel de gemeenschap waartoe het kind behoort, is er verantwoordelijkheid voor. Beslissingen van beleidsmakers, ouders, scholen, kinderopvang, ... hebben een impact op het welzijn van onze kinderen. Iedereen moet consequent keuzes maken die gunstig zijn voor de gezonde ontwikkeling van onze kinderen. Elke juiste keuze is een investering in de toekomst die onszelf en onze gemeenschap in haar geheel op langere termijn ten goede komt.
Het kind centraal
Baby’s en jonge kinderen zijn de volwassenen van morgen en dus ook onze wissel op de toekomst. Ze hebben enerzijds recht op onze zorg en zijn anderzijds onze leermeesters. Ze maken geen onderscheid tussen ras, stand of geslacht. Ze kijken met veel verwondering en een open blik naar hun omgeving. Kinderen leven in het nu, zijn leergierig en flexibel. Ze zijn alles wat wij ooit geweest zijn en wat we zijn verloren, terwijl we vorm gaven een aan samenleving die vandaag niet geschikt blijkt om kinderen de kansen te geven die ze nodig hebben. Het roer moet om.
Laten we deze lente ons innerlijke kind reanimeren. Laten we ruimte zoeken om te spelen, te delen en ... te scheppen. Een nieuwe wereld waarin kinderen niet geboren worden, maar thuiskomen!
“Wie in een kind het wonder niet ziet, die snapt het hele liedje niet” - Toon Hermans