Christina Van Geel

19 november 2018, 08:22 Interviews

Helden zijn vrouwen en mannen met een passie. Een passie voor sport, ondernemen, reizen, literatuur, muziek, wetenschap, design, … ‘Mensen zijn Media’ wil Vlamingen inspireren en de mens achter de bekendheid tonen. Daarom komt in deze rubriek elke keer een held aan het woord.

Wie was je als kind, wat waren je dromen en idealen? Wat is daar, zoveel jaren en dromen later, van geworden? Dat is het thema van het boek ’Wat het is. Vele dromen later’ van radiopresentatrice Christina Van Geel. Een interviewboek met 23 interessante Vlamingen over hun kinderdromen en idealen en wat het leven ervan gemaakt heeft, en wat zij van het leven gemaakt hebben. Je leest het droomspoor van onder andere Celie Dehaene, Stef Bos, Roger De Vlaeminck, vader Karel en zoon Wouter Torfs, Wim Opbrouck, Kathleen Cools, Dominique Persoone, Dirk De Wachter, Pol Hauspie, Els Dottermans en Guillaume Van der Stighelen. Waarover droomde Christina zelf als kind en wat is haar bijgebleven na het schrijven van dit boek?
Christina, waarvan droomde jij als kind? Van heel gewone dingen eigenlijk, maar aan die ’gewonigheid’ zoals psychiater Dirk De Wachter dat zo mooi zegt, ontbrak het mij nu net als kind. Ik heb een nogal chaotische kindertijd gehad. Ouders gescheiden, een paar keer verhuisd -van papa, naar bomma, naar ‘bebon’, naar mama- en ik droomde vooral van een veilig en geborgen leven. Als kind fantaseerde ik vaak over ’mama, papa en twee kindjes, en ik (de mama) die het huiswerk van mijn kinderen overhoorde’. Een gezin als stabiele basis voor alle andere dromen. Pas op, de mama die ik zou worden in mijn prille kinderdroom was wel een vrouw van de wereld. Ik wilde reizen en ontdekken, veel zien, proeven en beleven. Ten volle leven, op voorwaarde dat ik telkens weer kon thuiskomen.
Had je ooit gedacht zelf een boek te schrijven? Ik heb een tijdje bij mijn ‘bebon’ gewoond, de mama van mijn mama. Zij heeft mijn verbeelding enorm gestimuleerd. We maakten samen liedjes, speelden toneel, en ’s avonds in bed vertelde ze verhaaltjes die ze zelf bedacht over ’Het Herdertje’ en ’Bloemenliesje’. Misschien moet ik daar ooit eens een kinderreeks van maken. Ik schreef ook heel graag opstelletjes. In het eerste middelbaar heb ik mijn juf Nederlands de kast opgejaagd met een opstel van een slordige 20 bladzijden, terwijl het schrijven van twee bladzijden eigenlijk de opdracht was. Ik droomde er toen niet echt van om boeken te schrijven of radio te maken, maar die affiniteit met pen en stem zat er wel al vroeg in. Dat heb ik ook gemerkt bij de mensen die ik interviewde voor het boek: als kind voel je veel spontaner waar je hart ligt. Je wordt nog niet gestuurd door verwachtingen en prestige.
Hoe maakte je de keuze wie je zou interviewen? Het was eerder de vraag ’wie niet?’, omdat iederéén een boeiend verhaal heeft. Er was eigenlijk maar één belangrijke voorwaarde: eerlijk willen en durven te zijn. Iedereen heeft een uniek en interessant droomspoor, maar je moet het wel eerlijk en zonder franje willen reconstrueren. Het mochten geen holle promopraatjes worden. Ik was niet op zoek naar succesverhalen die bulken van eigen lof. Elk leven heeft zijn ups en downs, en elke top veronderstelt een klim die soms erg steil kan zijn. Die kant van de berg wilde ik ook in beeld brengen.
Wou iedereen meteen meewerken? Een politicus stuurde me: ’Ik vind dit een mooi en waardevol project, maar ik vrees dat ik op dit moment over bepaalde zaken in mijn leven niet volledig openhartig kan zijn. Het zou wonden openrijten en mogelijk mensen in diskrediet brengen. Ik zou dingen moeten verzwijgen en het lijkt me dat ik het boek dan oneer aandoe. Daarom moet ik uw aanbod afslaan.’ Dat vond ik een prachtig en eerlijk antwoord. Deze man zou perfect in het boek passen, maar had de juiste redenen om te weigeren. De meesten vonden het fijn om eens goed in hun ziel te wroeten. Het heeft Stef Bos zelfs geïnspireerd voor zijn nieuwste voorstelling ’Een sprong in de tijd’.
Wie heeft zijn kinderdromen echt waargemaakt? Roger De Vlaeminck ongetwijfeld! Hij droomde er als kind van om zijn boterham te verdienen met koersen. Dat is wel gelukt! Toen ik bij hem thuis aanbelde, stond hij konijn met pruimen te maken en boontjes schoon te maken. Hij is nu ’de nieuwe man’ die het huishouden runt en zorgt dat de aardappelen op tafel staan wanneer vrouw en kind ’s avonds thuiskomen. Ook daarin is hij heel gedreven. Roger doet geen half werk.
Wiens dromen zijn gecrasht? Pol Hauspie en Guillaume Van der Stighelen hebben hun dromen waarschijnlijk het hardste zien crashen. Pol was mee verantwoordelijk voor de ondergang van zijn bedrijf, dat eigenlijk zijn kind was. Zo vertelt hij in het boek en Guillaume verloor echt zijn kind, zijn zoon Mattias. Dan stopt alles, ook het dromen. Daar geraak je nooit helemaal overheen. Het is zo mooi dat beiden desondanks het geluk niet verloren hebben. Ze hebben allebei de gave om het ’nu’ als grootste goed te ervaren.
Vond je gelijkenissen doorheen de verhalen? Ik heb vooral geleerd dat we helemaal niet zo verschillend zijn van mekaar. We juichen en we struikelen, we krabbelen weer recht en gaan door. Soms gaat het even niet, ook goed. Dat is voor mij niet anders dan voor jou. Op die manier helpen de verhalen in het boek om onszelf en de ander beter te begrijpen.
Herkende je jezelf in de dromen van anderen? Ik heb mezelf herkend in de averechtse puberteit van theateractrice Els Dottermans, in de onkunde om zomaar gelukkig te zijn van ondernemer Wouter Torfs, de zoektocht naar perfectie van acteur Wim Opbrouck, de rusteloosheid van schrijfster Benedikte Van Eeghem, de overgave van een artiest als Stef Bos. Ja, ik heb veel over mezelf geleerd.
Heb je vriendschappen overgehouden aan het schrijven van dit boek? Pol is een vriend geworden. Ik heb veel respect voor de manier waarop hij met zijn schuld en zijn verleden omgaat en voor zijn drive om beter te doen. Mooi. Guillaume heb ik leren kennen als een heel gevoelig en warm mens en met Benedikte heb ik al vele koffiedates achter de rug.
Heb je ten slotte zelf nog een droom die je graag zou willen waarmaken? Blijven luisteren naar mensen en hun verhalen en die verhalen doorvertellen. Laat dat nog maar even mijn droom zijn.

‘Wat het is. Vele dromen later’ is uitgegeven bij uitgeverij Pelckmans en kost 24,95 euro. Wil je kans maken op een gratis exemplaar? Stuur dan snel een mailtje met je gegevens naar joyce@mensenzijnmedia.be. Winnaars worden persoonlijk verwittigd.
Christina verzamelt ook dromen en verhalen. Geïnteresseerd? Neem dan gerust een kijkje op www.dreamwords.christinavangeel.be.
Foto’s: © Bas Bogaerts
Tekst: TV - Mensen zijn Media