Hoorapparaten en fietshelmen schrikken dragers niet langer af
NieuwsHoe ga je als ontwerper het stigma tegen dat aan sommige producten kleeft? Antwerpenaar Kristof Vaes van de Faculteit Ontwerpwetenschappen aan de UAntwerpen maakte er in samenwerking met de Universiteit van Delft een doctoraatsscriptie over.
Een hoorapparaat of een suffe fietshelm: het zijn producten die de gebruiker liever niet wil hebben. Kristof Vaes maakte er een studie over. ‘Het doel was dit onderwerp te bekijken, te meten en te managen. Een belangrijke factor is bewustwording van het mogelijke probleem bij de ontwerper. Er is een zekere mate van empathie nodig om te voelen wat het betekent wanneer mensen je vermijden, uitlachen of nastaren. Ik heb een aantal studenten Productontwikkeling van UAntwerpen enkele dagen de straat op gestuurd met een stofmaskertje om hen eens te laten ervaren hoe dat voelt. Sommigen vonden het verschrikkelijk.’
‘We hebben geprobeerd om dit fenomeen te meten, om een rangschikking te kunnen maken van producten. Het blijkt dat de afstand die mensen bij het voorbijgaan houden van personen met een stigmatiserend product, zoals het stofmasker, een goede maat is om dit in kaart te brengen. Wanneer een proefpersoon geen masker draagt, dan is de afstand die mensen houden ongeveer 110 centimeter. Draagt hij wel een masker, dan blijft de voorbijganger tot een halve meter verder weg. Die afstand is afhankelijk van het type stofmasker dat we voorschotelden.’
Uit het onderzoek is een checklist voortgekomen voor ontwerpers en een set kaarten met zeventien mogelijke ontwerpstrategieën, zoals het combineren van het stigmatiserend product met andere producten, het afleiden van de aandacht en het personaliseren van het product. ‘Er zijn al mooie oplossingen. Hoorapparaten die zijn verwerkt in een bril en rolstoelen die een stuk hipper zijn geworden. Een tof voorbeeld vind ik een fietshelm die zich pas ontpopt als een soort kraag wanneer er echt gevaar dreigt. Sensoren zorgen ervoor dat dit gebeurt wanneer je valt.’ (EM)