Er wordt naar u geluisterd
NieuwsWim Helsen schittert in Kaleidoscoop
MORTSEL - Vrijdagavond 14 oktober - De regering zit al enkele dagen in een onderhandelingsimpasse en buiten miezert het. Maar nu even geen getob. Gefocust trekken we naar de Mortselse Kaleidoscoop voor een avondje Wim Helsen.
Ondertussen kan deze podiumkunstenaar zich een status aanmeten die hem recht geeft op een “voorprogramma”. Daarvoor tekent de Nederlandse conservatoriumstudente Alicia Gonzalez. Zij woont nu deels in Antwerpen en maakt ons deelgenoot van haar dagelijkse strijd om uit de wonderlijke taalcocktails met ingrediënten als “allez”, “amai” of “ça va”, toch enige zinvolle betekenis te distilleren …
Dan doven de lichten.
De ster steekt meteen van wal. Staande aan een lezenaar houdt een heer - strak in het pak - een afscheidsrede. Blijkt dat Helsen vanavond als ceremoniemeester/spreker bij een rouwplechtigheid fungeert. Het programma wordt aangekondigd: een biografische schets, getuigenissen van “nabestaanders” (sic), een streepje poëzie en een vleugje muziek.
Met Helsen weet je dan geheid waartoe een en ander leidt. Alle op soortgelijke plechtigheden geldende conventies worden vakkundig doorgeprikt. Zo verslikt de ceremoniemeester zich geregeld in de voornaam van de aflijvige: was het nu Guido of Ivo? Verwarring ook tussen de voornamen van echtgenote Viviane en zus Kirsten. Bijzonder pijnlijk: laatstgenoemde was destijds immers het liefje van de aflijvige. De dames spreken elkaar dan ook al jaren niet meer …
Verder ook hoogst ongepast: om de haverklap onderbreekt de spreker zichzelf. Om zich eindeloos te verliezen in oeverloze uitweidingen (over onder meer teckel Poeffi). Daarbij een woordenbrij producerend die – aldus een collega van het rouwcentrum – als een “kwak nutteloze tandpasta” uit de tube glijdt …
Nog ongepaster: de nadrukkelijke verwijzing, van bij de aanvang, naar de pistolets met kaas, hesp, salami en kipcurry waaraan het gezelschap zich na de plechtigheid tegoed kan doen …
Ondertussen meanderen - zowel in het Nederlands als in het soort Engels waarvoor Eigen kweek model stond – de spitante woordspelingen en komische versprekingen overvloedig door het geheel heen: intieme deelneming - verassing/verrassing – (w)arm gezin - diary/diarrhea.
***
Maar onder die hilarische boventoon sluimert een meer beklijvende onderstroom. De doodsoorzaak was zelfdoding. Bij Banco International bracht de aflijvige het van team leader tot high performer. Toch kwamen de barstjes. Kon hij de ratrace niet meer aan? Ging hij eraan kapot dat hij absoluut wilde leven “in functie van wat gij denkt dat de anderen vinden dat gij moet zijn”? Werd hij het mikpunt van pestgedrag?
De onderwerpen komen – terloops of explicieter - aan bod. Existentiële angst, eenzaamheid, twijfel: herkenbare thema’s bij Helsen die ze telkens weer in andere verhaallijnen, contexten en settings weet in te bedden.
Thema’s die we ongetwijfeld bij onszelf herkennen. In alle - schijnbaar - oppervlakkige luchtigheid, houdt de kunstenaar ons een spiegel voor. Op de website licht hij de titel als volgt toe.
Voor ‘Er wordt naar u geluisterd’ legde Wim Helsen zijn oor te luisteren bij uw binnenste. Hij luisterde naar uw eenzaamste gedachten, uw meest verborgen pijn en uw diepste angsten.
Kent hij die dan?
Ja hoor.
***
Als muzikale afsluiter horen we – alwéér hoogst ongepast - Buona sera, signorina. Wim begeleidt het streepje muziek met zijn onnavolgbare lichaamsexpressie. Tekst, zang, dans – deze veelzijdige performer is gewoon een krak in het vak. Supertop.
Frank Kloeck
[Try-out – 14 oktober 2016 - Kaleidoscoop – Mortsel]
www.kaleidos.be