Daten
MaatschappelijkBig data en algoritmen infiltreren nu ook ons liefdesleven. Bij het begin van de eeuw waren datingsites nog wat raar, maar nu zou 42% van alle singles er gebruik van maken. En schrik niet: 13% van de Vlamingen vindt zijn partner online. Daarmee loopt Vlaanderen achterop. Het blijkt toch nog een land van ’n avondje-uit, cafés, bioscopen, verenigingen, discotheken en clubs. Ook daar is de ware te vinden. UA-onderzoeker Lara Hallam ontkracht het cliché dat mannen vooral uit zijn op seks en vrouwen op duurzame relaties. Ze ziet nauwelijks verschillen. Wel is het zo, dat de jonge generatie vertrouwd is met onlinedaten en het een leuk tijdverdrijf vindt. Ook oudere Vlamingen vinden stilaan de weg naar digitale datingkanalen. Tinder en Parship groeien. De onlinedating-industrie boomt.
Het meest voor de hand ligt, dat datingsites de regio gebruiken waar de kandidaat woont, maar ook zijn interesses, hobby’s, levensdoelen en waarden. Er worden ook lijsten aangeboden die persoonlijke gegevens opvragen, die inzicht bieden in zijn gebruik van socialemediaplatformen, zijn onlinewinkelhistoriek, geliefde streamingsites, netwerken, Spotify-playlists, likes en dislikes. Zo kan de datingservice conclusies trekken, compatibiliteit onderzoeken en advies geven. Maar er is meer: ‘deep learning’ analyseert afbeeldingen van aangezichten. Spreekt de gebruiker zich uit voor specifieke fysische kenmerken zoals de oogkleur, de lichaamslengte of de vorm van de neus, dan signaleert hij het type persoon tot wie hij wordt aangetrokken. De afbeeldingsbank wordt dan doorzocht om voorkeurpersonen te vinden.
Het proces is afgestemd op zelfcorrectie, om bv. onderscheid te maken tussen het profiel dat de gebruiker zegt te willen en de profielen waarnaar de gebruiker het meest kijkt. Discrepanties ontdekt men met behulp van software aangedreven door kunstmatige intelligentie (AI). Big data onthullen de ware persoonlijkheid van de gebruikers en bepalen wat ze echt willen. Het klopt blijkbaar dat mannen geneigd zijn om te liegen over hun inkomen, lengte en leeftijd, terwijl vrouwen wel eens liegen over hun gewicht, leeftijd en lichaamsbouw. Gegevens over de gebruiker worden dus verzameld, opgeslagen en algoritmisch geanalyseerd in een databasebeheersysteem. Dit verkleint de kans op menselijke fouten en biedt de beste potentiële matches. Toch merkt de Amerikaanse sociologe Bruch o.m. op: “Mannen hebben vooral succes als ze hun emoties verbergen”, wat de digitale voetafdruk dan weer in vraag stelt.
Daartegenover staat de stelling van Stanfordexperten: “Artificial Intelligence herdefinieert de liefde en zorgt voor een brutale effectiviteit”. Algoritmen leren iemand beter kennen dan vrienden, familie of zelfs zichzelf. Een revolutie in de matchmaking. De klassieke datingsites zijn zo waardevol als de gegevens die ze krijgen. Wie ben ik echt? Wat zijn mijn echte wensen, emoties, ideeën? We verstoppen ons in een cocon, kiezen voor een bepaald imago en hebben in feite geen realistisch idee, hoe anderen ons ervaren. Dat doorprikken de succesvolle digitale matchmakers met AI. Ze overwegen zelfs virtual reality in te schakelen. De vrees waar de technologische hoogstandjes toe leiden, begrijpen we. Ben je bereid je hele hebben en houden, je hersen- en maaginhoud te laten doorlichten? Dan is dat een mogelijke weg naar een begeerde partner. Simpel alternatief: je authentiek gedragen en geen rolletjes spelen. Misschien zit wel iemand in de frituur om de hoek op je te wachten.