Laat de stilte in je-zelf spreken
Fik blogt“Inspraak zonder inzicht leidt tot uitspraken zonder uitzicht.” Dit citaat getuigt van heel veel inzicht in hoe de organisatie van onze samenleving heeft geleid tot de situatie waarin we momenteel verkeren. Heel wat maatschappelijke ontwikkelingen op het vlak van onderwijs, economie, technologie, politiek, … hebben de mensheid mooie zaken opgeleverd. Toch zijn we nog steeds ‘ver van Eden’ en lopen we meer en meer vast in structuren die we zelf hebben gecreëerd en die we vaak koste wat het kost in stand willen houden. Kennis en wetenschap worden verheerlijkt en informatie heeft zich de status toegeëigend van ‘het 5de element’. Meten is weten en een efficiënte organisatie van bedrijven en overheden moet zorgen voor een steeds hogere productiviteit per werknemer en dit tegen een zo laag mogelijke kostprijs. Alle informatiegaring, wetenschap en technologie ten spijt, lijkt de crisis onafwendbaar en blijven dagelijks meer en meer mensen uit de boot vallen.
Terwijl tonnen wetenschappelijke boeken uit bibliotheekkasten barsten, terwijl studenten hun hersenen volproppen met ‘parate kennis’ en duizenden bezoekers jaar na jaar de boekenbeurs overstelpen, vliegen tevens massaal veel data over onze planeet. Sociale media en de toenemende digitalisering zorgen dat informatie kan worden uitgewisseld met een eenvoudige vingerknip en dat mensen meer dan ooit met elkaar in verbinding staan. Deze exponentiële stijging in het aanbod externe informatie zorgt voor enorm veel … ruis. Het overaanbod externe informatie wordt meer een ziekte dan een zegen. Meer dan informatie is stilte ondertussen van onschatbare waarde geworden. In stilte komt men tot zichzelf, komt men ‘in zich’ en … komt men tot nieuwe ‘in-zich-ten’.
‘In-zich-t’ bepaalt hoe jij de werkelijkheid ervaart. Beleving of ervaring is trouwens een uiterst persoonlijke aangelegenheid. Wat iemand voelt en hoe iemand de werkelijkheid ervaart, hangt af van de manier waarop hij in zich kijkt en zodanig in-zich-t verwerft. Iemand kijkt in zich met als referentie al wat buiten zich is. De manier waarop innerlijke ziel en uiterlijke ziel zich tegenover elkaar verhouden of zich met elkaar verbinden, geeft vorm aan het fenomeen ‘mens’. Dit zindert na op zowel mentaal, psychisch, fysiek als spiritueel vlak en bepaalt voor een groot deel het welbevinden van ieder individu op zich. In deze moderne tijd van wetenschap, harde cijfers en massaal veel externe informatie is de mens, die zijn volledige potentieel wil ontwikkelen, het aan zichzelf verplicht om meer aandacht te besteden aan wat in hem leeft, dan aan wat buiten hem leeft.
Rumi had gelijk toen hij zei: ‘De mens is geen druppel in de oceaan. Hij is de oceaan in een druppel.’
Fik.verbiest@periodiekske.be