Programmeer jezelf
NieuwsUit de vorige column bleek dat er een aantal wezenlijke verschillen zijn tussen de mens en alle andere levende wezens op aarde. Hierdoor lijkt de mens op het eerste gezicht een schepsel dat heel wat beter ontwikkeld is dan de meeste andere diersoorten. Wanneer we echter de gevolgen van zijn gedrag even onder de loep nemen, dan blijkt dat hij er vaak een zootje van maakt. De beelden die de media dagelijks op ons netvlies branden, geven J. P. Sartre groot gelijk wanneer hij beweert: “L’ enfer c’est les autres.” Blijkbaar kunnen ook grote denkers denkfouten maken.
Wie zich niet alleen laat leiden door media die het establishment organiseert, maar ook het internet afschuimt op sociale media als Facebook, Twitter, Youtube, … merkt al vlug dat heel wat mensen voor elkaar veel meer willen betekenen dan de hel! Als J. P. Sartre schreef “L’enfer c’est les autres”, dan zal dit voor hem wel waar geweest zijn, maar ik kan mij geen wereld indenken zonder anderen. Als ik morgen geen mensen heb om graag te zien en waardoor ik graag gezien kan worden, dan hoeft het leven voor mij ook niet te blijven duren. Het contact met anderen is nuttig om te ontwikkelen. Soms is dit contact conflict en soms is dit contact connectie … beide hebben hun waarde.
De oorzaak van heel wat miserie is te herleiden tot een gebrek aan naastenliefde. Ofwel kunnen we dit niet geven, ofwel kunnen we het niet aannemen. Wanneer we nog dieper graven, vinden we de échte oorzaak. Het gaat niet (alleen) om naasten-, maar om eigenliefde die ontbreekt. Waarom zou je iemand geloven die van je houdt, als je niet (voldoende) van jezelf hebt leren houden. Vaak is er een enorm verschil in zelfvertrouwen en eigenwaarde tussen mensen die uit een liefdevol nest komen -en daar voortdurend geaccepteerd en bevestigd worden- en mensen die voortdurend op hun fouten worden of werden gewezen. De capaciteit om hierover ‘na te denken’ en hier ‘inzicht’ (in zich kijken) in te krijgen, is een unieke gave aan de mens. Wie er lang genoeg over nadenkt, leert dat anderen die hem hebben bevestigd of afgewezen uiteindelijk allemaal een bijdrage leverden aan zijn ontwikkeling. Wat gebeurt, gebeurt nu eenmaal. Hoe jij daar persoonlijk mee omgaat, is bepalend voor wat je van je leven maakt. Anderen of de maatschappij met de vinger wijzen, is de verantwoordelijkheid afschuiven en je eigen ontwikkeling ‘on hold’ zetten. Daar is geen mens bij gebaat. Jij niet en je omgeving niet.
Heel wat kinderen worden nog steeds in erbarmelijke omstandigheden geboren en moeten daar ook opgroeien en leven. Toch zijn er ondertussen wereldwijd een heleboel mensen die kansen krijgen om van hun eigen leven en dat van anderen iets te maken. Maar doen ze dit ook? Leven is voortdurend keuzen maken en daar de gevolgen van dragen. Een belangrijke keuze is hoe we denken en met welke visie we in het leven staan. Is dit ‘onze’ visie of is dit een visie die we tijdens onze opvoeding hebben meegekregen? Of die we hebben omdat we in deze cultuur werden geboren? Ook hier gaat het om contact en/of conflict. Vaak nemen kinderen de visie van hun ouders over of gaan ze juist het tegenovergestelde trachten te doen om hun kroost te besparen wat hen is overkomen tijdens hun jeugd. Beide situaties leveren geen origineel denkprogramma op dat écht van jou is!
Hoe bewuster jij zelf kiest, hoe groter de bijdrage van je keuzen aan je geluk. Heel wat mensen zijn ervan overtuigd dat geluk een illusie is, dat het niet bestaat. Dit zal hun keuzen zó beïnvloeden dat hun visie wordt bevestigd: ze hebben gelijk! Geluk bestaat niet zonder meer of is toch zeker niet vanzelfsprekend. Je maakt dit voor een heel groot stuk zelf. Ik blijf hierbij resoluut kiezen voor de weg van de naastenliefde, omdat ik deze keuze tot dusver als de meest efficiënte ervaar om geluk te scheppen. Ik leef heel graag in groep, waar plezier en ambiance wordt gemaakt. Dan weer trek ik me terug in de stilte van de natuur om te herbronnen. Leven is als eb en vloed, ruimte laten en ruimte nemen, spreken en luisteren, … Eigenlijk kan het ene niet zonder het andere en de beweging tussen beide, wekt de energie op die ‘leven’ heet.
Iedereen draagt de gevolgen van de keuzen die hij in het leven maakt … en het is geweldig dat het leven zo in mekaar zit. Eerlijker kan niet. Belangrijk is dat je voeling houdt met de redenen van je keuzen. Dat je je bewust bent van datgene wat je drijft. Velen kiezen voor bezit als invulling van geluk. Ik wens hen het allerbeste en hoop dat ze hun geluk vinden, maar ik ‘zie wat ik zie’ en vaak kopen ze met al wat ze hebben geen gram geluk, integendeel!
‘Niets om te verliezen’, is een leuk liedje met heel wat wijsheid.
http://www.youtube.com/watch?v=6_uUlLKBcDs
Zonder dat anderen het weten, dagen ze ons uit om te leren wie we zelf zijn.