Kind

Fik blogt

Het populaire tv-programma Radio Gaga was onlangs te gast in de jeugdgevangenis van Mol. Respectvol behandelde men schrijnende levensverhalen van jongeren die als kind duidelijk te veel hadden meegemaakt. Wat me vooral raakte, was de vraag aan een jeugdrechter of men sommige mensen niet beter zou verbieden om kinderen op de wereld te zetten. Haar strenge, maar rechtvaardige ‘ja’, stemt tot nadenken. Een dag later kaartte Bart Schols in De Afspraak het probleem opnieuw aan: de rechten van het kind versus het recht op een kind. Te vaak beseft men niet welke verantwoordelijkheid de keuze voor kinderen met zich brengt …

Om auto te rijden, om te bouwen, om een beroep uit te oefenen, om te vissen, om te jagen, … voor alles heeft men een vergunning of toelating nodig. Niet om een nieuwe mens op de wereld te zetten. Een ruimdenkend debat over de wenselijke voorwaarden waaraan ouderschap moet voldoen, zou ongetwijfeld interessante inzichten opleveren. In essentie gaat het hier om het opnemen van verantwoordelijkheid en over de sociale vaardigheden om respectvol om te gaan met elkaar. Eerst en vooral met het kind zelf en ook met elkaar, in het bijzijn van onze kinderen. Met ons verstand kunnen we heel wat logische en belangrijke redenen bedenken waaraan goed ouderschap moet voldoen. Toch is dat niet voldoende. Is het toeval dat het Engelse woord ‘kind’ lief betekent? Men mag zoveel voorwaarden aan het ouderschap koppelen als men wil, zonder liefde zal ieder kind altijd een leegte ervaren die vroeg of laat tot negatieve gevolgen leidt.

De meeste jonge mensen voelen op een gegeven moment een kinderwens, die blijkbaar onweerstaanbaar is. Is het jou ook al opgevallen dat deze wens zich vooral manifesteert rond de leeftijd waarop jongeren zelf zijn ‘gestopt met spelen’? Een vaste partner, een eigen huis of appartement, vast werk, een lening, … Kortom, het leven is een serieuze aangelegenheid geworden, waarbij nog weinig tijd rest om te spelen of om te genieten. Een kind is dan een geschenk uit de hemel. Het brengt weer afleiding en leven in huis en het herinnert ons aan wie we waren en misschien wel aan wie we werkelijk (willen) zijn.

We zijn tenslotte ‘human-kind’. ‘Kind zijn’ is zijn wie we zouden moeten zijn en is een eerste basisverantwoordelijkheid voor wie kinderen wil.

fik.verbiest@periodiekske.be