Afbeelding

Het kind in jezelf, de weg naar ... het licht

Fik blogt

Terwijl dit nummer voor je ligt, is er alweer een maand voorbij in het nieuwe jaar. Koning Winter is ons tot dusver best genadig geweest en de dagen beginnen merkbaar langer te worden. Wie graag tradities in ere houdt, genoot vorige week van een lekkere pannenkoek bij kaarslicht. Op 2 februari was het namelijk Lichtmis en vierden we –exact 40 dagen na Kerstmis- de terugkeer van het Licht. Volgens de Joodse wet mochten moeders na de geboorte van een zoon pas 40 dagen (80 voor een dochter) later opnieuw deelnemen aan het openbare leven. Dit na een zuiveringsoffer in de tempel. Na het bezoek van drie Koningen op Zijn babyborrel, werd Christus dus op 2 februari geopenbaard aan iedereen. Het Licht van de wereld …

Op Lichtmis staat niet alleen het Kindje Jezus centraal, alle borelingen van het afgelopen jaar worden gevierd. Niettegenstaande de Kerk aan imago en belang heeft ingeboet en ik niet weet of jonge ouders nog veel deelnemen aan deze viering, is het een lovenswaardig initiatief om jonge gezinnen samen te brengen en hun kinderen een centrale plaats te geven tijdens de viering van Lichtmis. We noemen onze kinderen niet voor niks ‘het licht van onze ogen’. Kinderen zijn wonderlijke wezentjes die ons door de eeuwen heen zijn blijven fascineren en zullen blijven fascineren. Ze herinneren ons aan vele kwaliteiten die ‘on hold’ worden gezet tijdens onze evolutie … of devolutie J tot volwassenheid.

Uiteraard hebben volwassenen eigenschappen die kinderen niet hebben en die we hen graag bijbrengen opdat ze later ‘een leefbaar leven’ kunnen leiden. Zijn we op dit vlak echter niet te veel ontspoord? Moeten we onze kinderen zodanig opvoeden dat ze hun plek kunnen veroveren in ‘onze’ wereld? Of ligt de uitdaging eerder in het erkennen van hoe de wereld door volwassenen op een niet kindvriendelijke manier wordt georganiseerd? Geven wij onze kinderen wel de ruimte om zich verder te blijven ontwikkelen als de gelukkige, zorgeloze, creatieve en hooggevoelige wezentjes die ze de eerste levensjaren zijn? Onze eigen keuzes en handelingen even toetsen aan de vraag of ze wel goed zijn voor onze kinderen en kleinkinderen, zou ongetwijfeld een constructieve impact hebben op ieders leven.

De dagen lengen. Nieuw leven werkt zich stilaan een weg naar het licht. Maak ook het licht in jezelf wakker en laat geleidelijk aan je ‘innerlijke kind’ ontwaken. Spelen doet helen … Geniet -ook na Lichtmis- nog van je pannenkoek!

 
Fik.verbiest@periodiekske.be